bir tablo gibi.. ne zaman boyle bir gokyuzu gorsem, yagliboya resme benzetirim. alip elime fircayi boyayi, tuale aynisini yapmak isterim. biryandan da yuceligini dusunurum, gokyuzune o resmi yapan elin.. ve bir bitis gibi.. ne zaman boyle bir gokyuzu gorsem gozumu kirpmadan bakarim. boyle bir manzaranin uzun surmeyecegini ve renklerin kisa surede birbirine karisip yokolacagini bilirim. bakarim.. hafizama kazidigim o renkleri ve guzelligi, gozlerimi kapatinca da gorebilmek icin... ve bazen butun bu guzellikleri yazana, cizene, yapana, verene kizarim! bu kader degil koca bir haksizlik diye!!